zaterdag 26 september 2009

Verbondenheid (2)


Verbondenheid is voor mij een belangrijk thema merk ik.

De laatste tijd onder andere aan de hand van Johannes 15:1-17. Het gedeelte over de wijnstok zeg maar.
Dat zegt me onder andere hoe belangrijk het is om verbonden te zijn met Jezus, de wijngaardenier.
Uit dat gedeelte komt ook mijn belijdenistekst. Ik kreeg de tekst: Niet gij hebt mij, maar Ik heb u uitgekozen.

Ik moet eerlijk bekennen dat ik pas jaren later ontdekte dat die tekst niet af was; hij gaat verder: en u aangewezen, opdat gij zoudt heengaan en vrucht dragen en uw vrucht zou blijven, opdat de Vader u alles geve, wat gij hem bidt in mijn naam.

In de Nieuwe BijbelVertalling deed ik nog een ontdekking. Daar staat: Jullie hebben niet mij uitgekozen, maar ik jullie, en k heb jullie opgedragen om op weg te gaan en vrucht te dragen, blijvende vrucht. Wat je de Vader in mijn naam vraagt, zal hij je geven.

Het meest opvallende daarin was voor mij dat de tekst in het meervoud is gesteld. Uit het tekstverband kun je dat ook in de NBG vertaling van 1951 wel opmaken; Jezus spreekt tenslotte tegen zijn leerlingen. Maar als je die tekst zo los meekrijgt bij je belijdenis, dan komt het anders over. Losse teksten hebben natuurlijk wel vaker een ander effect dan in de context voor de hand zou liggen.

Al met al is Johannes 15:1-17 een heel rijk bijbelgedeelte, over de verbondenheid met Jezus en de vruchten daarvan.

zondag 13 september 2009

Ritme en Liturgie en de dwang van het spontane

Ik ben benieuwd of er onder jullie lui zijn die me kunnen helpen aan artikelen of eigen gedachten over wat ik 'de dwang van het spontane' noem. Ik heb hier nauwelijks over gedacht en niks over gelezen - maar heb zomaar de indruk dat de enorme nadruk die veel christenen op spontaniteit leggen (als een gebed spontaan is, is het dichter bij God?) misschien uit de tijd van de Romantiek stamt?

vrijdag 11 september 2009

Drie-eenheid


Als we gebeden bidden uit de Keltische traditie valt op dat veel van die gebeden zich richten tot God als Drie-enig God.

De onbevangenheid waarmee dat gebeurt spreekt me aan.

Ik heb zo nu en dan behoorlijk diep nagedacht over hoe dat nu in elkaar steekt, die Drie-eenheid.
Voor zover ik me herinner heb ik er voor het eerst over gehoord toen ik in de vierde klas van de lagere school zat; ik was toen 10 jaar oud.

Ik ben nogal wiskundig en exact aangelegd, dus het was wel boeiend om over na te denken. Ik geloofde ook dat het waar was; ik nam aan wat mijn onderwijzer vertelde. Ik heb ook veel aan die man te danken; heel veel bijbelkennis bijvoorbeeld.

Tijdens de Alphacursus komt het onderwerp Drie-eenheid ook altijd wel ter sprake. Want tijdens die cursus spreken we over het werk van de Heilige Geest; en dan kan het haast niet anders of je komt op het onderwerp Drie-eenheid.

Heel boeiend en vaak ook zinvol.

Maar het is dan wel fijn als je met de Keltische traditie onbevangen kunt bidden tot God als Drie-eenheid, woorden van anderen in de mond nemen en tot je eigen woorden maken.

Het kruis dat ik bijvoeg heb ik een keer op internet gevonden.

woensdag 2 september 2009

Bezoek aan Egypte

Interesse om eens in Egypte een retraite te doen, in een schitterend woestijncentrum van een Koptisch-Orthodoxe bisschop Tomas? Laat maar eens weten, misschien kunnen we samen wat organiseren.

Harald Overeem's toespraak bij de Wittenberg

Harold Overeem hield van de week een mooie toespraak bij de opening van het academisch jaar in De Wittenberg. 'Buiten de Kerk geen heil', was de titel. Het Reformatorisch Dagblad was zo goed een samenvatting te plaatsen - heel apart eigenlijk want Overeem leek sterk aan te dringen op het zoeken van de broeders en zusters in andere kerken - waarbij hij wel heel sterk leunde naar het daarbij insluiten van de Roomse en Orthodoxe kerken. Overeen schreef me dat hij zelf veel inspiratie putte uit Taize en soortgelijke oecumenische samenkomsten van gelovigen.